Asset Publisher
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych (HCVF)
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych (HCVF).
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinku posiada certyfikat Dobrej Gospodarki Leśnej FSC, przyznawany dla zarządzających lasami zgodnie z określonymi zasadami i kryteriami. Zasady te obejmują m.in. przestrzeganie regulacji prawnych danego kraju, racjonalne czerpanie korzyści z lasu, ochrony przyrody i różnorodności biologicznej lasów. W celu osiągnięcia zgodności ze standardami FSC, Nadleśnictwo Czaplinek jest zobowiązane do wyznaczenia na swoim terenie: lasów o szczególnych walorach przyrodniczych (HCVF). Na wskazanych obszarach działania gospodarcze zostaną dostosowane do wymogów ochrony wartości takich lasów.
Lasy HCVF (skrót od angielskiej nazwy: High Conservation Value Forests – polska nazwa: lasy o szczególnych walorach przyrodniczych) są wyznaczane z wykorzystaniem „Kryteriów wyznaczania lasów o szczególnych walorach przyrodniczych w Polsce", adaptacja do warunków Polski, lipiec 2006 r., autorstwa: Związku Stowarzyszeń „Grupa Robocza FSC-Polska".
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych są przyporządkowane do poszczególnych kategorii:
HCVF 1. Lasy posiadające globalne, regionalne lub narodowe znaczenie pod względem koncentracji wartości biologicznych
HCVF 1.1. Obszary chronione
HCVF 1.1.a lasy w rezerwatach
HCVF 1.1.b lasy w parkach krajobrazowych
HCVF 1.2. Ostoje zagrożonych i ginących gatunków
HCVF 2. Kompleksy leśne odgrywające znaczącą rolę w krajobrazie, w skali krajowej, makroregionalnej lub globalnej
HCVF 3. Obszary obejmujące rzadkie, ginące lub zagrożone ekosystemy
HCVF 3.1. Ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące, marginalne z punktu widzenia gospodarki leśnej
HCVF 3.2. Ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy, lecz w Polsce pospolitsze i występujące wielkoobszarowo, stanowiące ważne obszary gospodarki leśnej
HCVF 4. Lasy pełniące funkcje w sytuacjach krytycznych
HCVF 4.1. Lasy wodochronne
HCVF 4.2. Lasy glebochronne
HCVF 5. Lasy zaspokajające fundamentalne potrzeby lokalnej społeczności - kategoria nie ma zastosowania w warunkach Polski
HCVF 6. Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności
Kryteria wyznaczania lasów HCVF (ZAŁĄCZNIK PDF)
Poniżej w załącznikach znajdują się mapy prezentujące poszczególne kryteria dotyczące lasów o szczególnych walorach przyrodniczych (HCVF).
Powierzchnia poszczególnych kategorii lasów HCVF w Nadleśnictwie Czaplinek (PLIK DO POBRANIA).
Kryteria wyznaczania Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych (HCVF) w Polsce dostępne są na stronie: http://pl.fsc.org/ w zakładce: http://pl.fsc.org/files/Definicje_HCVF_w_Polsce.pdf
W plikach załączników dostępne są również mapy poszczególnych kategorii HCVF.
W dniach od 24 marca do 14 kwietnia 2014 roku Nadleśnictwo Czaplinek przeprowadziło procedurę konsultacji społecznych dotyczących lasów kluczowych dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności ( Kat.6)
Wszystkich zainteresowanych informujemy, że wszelkie uwagi oraz propozycje dotyczące nowych obszarów HCVF można nadal zgłaszać do nadleśnictwa.
Wszelkie opinie, propozycje i uwagi dotyczące powyższych obszarów prosimy zgłaszać do Pana Kamila Lipskiego tel. 696-080-878 email: joanna.zagata@szczecinek.lasy.gov.pl
Asset Publisher
WIELKA CIEKAWOSTKA - DROP ZWYCZAJNY
WIELKA CIEKAWOSTKA - DROP ZWYCZAJNY
WIELKA CIEKAWOSTKA
Wieczorem 23 lipca zaobserwowano w okolicach Barwic samicę dropia, ptaka który w Polsce wyginął. Ptak przebywał na terenie wsi, pomiedzy zabudowaniami, a ciekawostką jest to, że nie wykazywał zbytniego lęku przed ludźmi - takie zachowanie jest sprzeczne z jego naturą, gdyż uważa się, że to ptaki lękliwe i skryte. Jak ustaliliśmy, osobnik ten był prawdopodobnie obserwowany w okolicach Białego Boru. Odczytano wówczas jego obrączkę i okazało się, że pochodzi z naturalnego lęgu w jednym z niemieckich rezerwatów.
DROP ZWYCZAJNY (Otis tarda)
Ptak, który w Polsce wyginął jako gatunek lęgowy w latach 80 XX wieku. Jego większe populacje znajdują się obecnie na terenie Niemiec (skąd sporadycznie może zalatywać do Polski), a także Austrii, Czech i Słowacji. Jest to jeden z najcięższych gatunków ptaków, który jest zdolny do lotu. Masa dorosłych samców sięga 18 kg, a więc potrafią być cięższe od łabędzi niemych. Dropie preferują tereny otwarte i spokój. Spadek jego populacji wynika z przekształceń krajobrazu, mechanizacji i chemizacji rolnictwa.
Lasy Państwowe są na etepie tworzenia projektu reintrodukcji dropia zwyczajnego, w celu stworzenia jego wolnościowej populacji. W projekt zaangażowane jest Nadleśnictwo Świebodzin oraz Leśny Bank Genów Kostrzyca, gdzie przetrzymywane mają być zasoby genetyczne gatunku.
fot. T. Tomecki